29 augustus
De nacht was helder. De uilen riepen vanuit het donkere bos. Toen de vlammen doofden en we alleen nog de gloed van het houtskool hadden om ons aan te warmen, zagen we boven onze hoofden de onmetelijke sterrenzee.
De dag beloofde weer zeer heet te worden, dus we namen plaats in de schaduw. Omdat de temperatuur op dreigde te lopen tot een graad of 33 zijn we daar maar gebleven. En vanavond weer een vuurtje!
Hout genoeg, want hier heerst een ziekte onder de essen die langs het kanaal zijn geplant. De kastanjes zijn hier trouwens net zo aangetast door de kastanjemot als in Nederland en in Engeland, dus het Franse bomenbestand vertelt opnieuw een triest verhaal...
Overigens zien we hier en daar al kleurschakeringen in het geboomte die aan de herfst doen denken.
Op een pad waar alleen vissers gebruik van maken tref ik een schepsel aan, vermoedelijk dood, maar geheimzinnig als een alien.
Het stinkt niet, dus het is geen vis. Het is bijna 20 cm lang en stevig van structuur, doch wel geleiachtig. Het heeft kop nog staart, hoewel er aan een van de twee uiteinden wel een kleine opening is te onderscheiden. What have we here?
We varen al enkele kilometers op het Canal des Vosges maar we zijn nog niet in de Vogezen. Dit is nog het departement Haute Saône. Ik zal het melden wanneer we in de Vogezen zijn, en in Région Grand Est, het nieuwe bestuurlijk gebied dat is ontstaan na herindeling van de departementen in 2016.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten