Omdat volgens afspraak vrijdag ons huis pas weer tot onze beschikking staat, zijn we vandaag in deze stille haven van Stavenisse blijven liggen. We hebben de spinnenwebben van onze fietsen geveegd en zijn, als toeristen in eigen land, ruim vijftig kilometer gaan fietsen over het (voormalige) eiland Tholen (zonder overigens het stadje Tholen aan te doen, want dat hebben we al een paar keer bezocht). Het werd een dorpentocht, die begon bij de drooggevallen slikken aan de noordkant.
Toen verder landinwaarts, langs Sint-Annaland, Sint-Philipsland (op het gelijknamige andere voormalig eiland, maar tegenwoordig deel van de gemeente Tholen uitmakend), Scherpenisse en Sint-Maartensdijk.
Stuk voor stuk plaatsjes waar geen van ons zich een voorstelling van had kunnen maken totdat we er geweest waren. Poortvliet en Oud-Vossemeer hebben we wegens de wind maar even overgeslagen, evenals Anna-Jacobapolder, dat op Sint-Philipsland ligt.
Tussen Sint-Maartensdijk en Stavenisse staat deze schitterende oude boerderij.
Bij de familie Verburg was jam te koop.
Bij de buren een staat van onderhoud die we in vijf maanden niet zijn tegengekomen.
1594 staat er boven het deurtje van het oude stadhuis van Sint-Maartensdijk.
De geschiedenis van Sint-Maartensdijk is in dit beeld uitgedrukt: iets met boten...
Wind en uien hebben meer gemeen dan je al vermoedde. Het Zeeuwse landschap is hier en daar vervuld van de geur van de uienoogst.
Een poging om de karakteristieken van het Zeeuwse landschap in een foto te vangen heb ik maar niet gedaan. Daarvoor zou ik er langer moeten verkeren. Ik kan wel melden dat Zeeland ook op Tholen een samenstelsel is van oude bedijkingen van aaneengesmede poldertjes, zodat je er haast struikelt over de oude dijken en telkens weer wordt opgetild boven het vlakke land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten