woensdag 20 september 2017

Saône 16 en Canal des Vosges 1

28 augustus
Toen we zondagmiddag weer meenden te kunnen vertrekken uit de jachthaven van Port-sur-Saône, waar we de boot een week hadden laten liggen, wilde de motor niet goed starten. Het was 33 graden, maar meneer Mitsubishi wenste misschien toch voorgegloeid te worden. We vertrouwden het niet en zijn gebleven totdat, om half negen in de ochtend een monteur ons kon geruststellen. Tot het donker werd brachten we de avond door met Truus en Steve, twee mensen "op leeftijd", een Nederlandse vrouw en een Canadese man die samen Amerikanen geworden waren en over de hele wereld werk en avontuur gehad hebben. Ze hadden een afgestoten huurboot van Le Boat op de kop getikt die voldoende ruimte bood aan hun kleinkinderen, die binnenkort op zullen stappen. Truus, (u kent haar wellicht van het liedje "Truus heeft een Canaduus") kwam oorspronkelijk uit Enschede en bleek net als ik op de AKI te hebben gezeten. Ze woonde als kind in het verlengde van de straat waar ik 14 jaar woonde en we bleken ten minste één gemeenschappelijke vriendin te hebben... 
Omdat ze deze dag gelijk met ons vertrokken en ze niet op ons wachtten in de sluizen, zijn we ze kwijtgeraakt.

De laatste sluis in de Saône is sluis nr 1.
We merkten vandaag, terwijl we door agrarisch gebied voeren, voor het eerst iets van de beruchte steekvliegen. De vliegenmepper moesten we regelmatig ter hand nemen. Het is eind augustus, het moest er een keer van komen.
Het weer is onverminderd zonnig en warm, terwijl wij de laatste etappe van de Saône varen, die vandaag overging in de eerste etappe van het Kanaal van de Vogezen, 121 km met 93 sluizen. De eerste 46 brengen ons steeds hoger, de volgende 47 doen ons weer afdalen in de richting van de Maas.


Het Canal des Vosges is ook al geruime tijd niet meer open voor beroepsvaart. 
Het waterpeil is dit seizoen tamelijk laag. Daardoor is goed te zien hoe de toestand van de stalen damwandprofielen is: abominabel.


Op een doodstil plekje konden we afmeren aan een oude kademuur. 
Het is weliswaar erg warm geweest, maar het was ook erg vochtig. Dat vocht begint nu al te condenseren. Ik moet zo dadelijk maar eens een vuurtje maken.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten