Wambrechies

1 oktober

Ten noorden van Lille, waar we maar gewoon doorheen voeren zonder iets van de stad te zien, troffen we een charmante verrassing in de vorm van Wambrechies. Klein maar fijn. Jachthaven in een oude sluis (een afdankertje uit de tijd van het Freycinet-formaat). Grote kerk met een luidklok waar, als je het mij vraagt, een barst in zit, zoals we hier in Frankrijk veel tegenkomen. Is 'carillon' eigenlijk wel een Frans woord? Nou, klokkengieter in elk geval niet.

Fraai château, met gemeenschapfuncties zoals bibliotheek. Vandaag werd er een soort creatieve-dingen-beurs gehouden, met vooral veel stands met sieraden. Bij het kasteel is een groot openbaar park dat recentelijk nieuw is ingericht. Het ontwerpplezier druipt ervan af. De moeite van een bezoek waard!

Wambrechies blijkt een van de laatste jeneverstokerijen van Frankrijk te huisvesten. Weten Schiedammers dit? Met museum en proeverij. Komen we daar aan toe op maandagmorgen?

In de kerk dacht ik Sinterklaas te zien, vanwege de kinderhoek die er was ingericht bij zijn beeld. Het bleek Sint Vaast te zijn, die ik niet ken, maar toen had ik de foto al gemaakt.

In elk geval was Jeanne d'Arc er zeker wel, dit keer met een normale schoenmaat.

Toen wij Lille niet zagen, wat zagen wij toen wel?

Dat het honderdjarig jubileum van De Stijl hier ook gevierd wordt...

Dat er altijd nog nieuwe ontwerpen mogelijk zijn...

Dat plastic op de Franse kanalen al neigt in tot de vorming van eilandjes...

Dat er ten behoeve van de grafittykunstenaars nog veel muuroppervlak leeg is, maar ook veel vol...

Dat er nog heel wat erfgoed te herontwikkelen valt...

En dat de gevangenen er fraai gehuisvest zijn, zij het wat afgelegen.