Diverse dieren passeren onze revu. Vandaag een ezel en een kip, gisteren een libelle en een zwanenfamilie.
Dit is de Calopteryx Splendens, een subliem schepsel.
Ook aan de planten zal ik binnenkort aandacht schenken. Hier alvast een voorproefje, een tamelijk willekeurig stukje sluismuur.
De sluizen van de afgelopen dagen zijn flink geautomatiseerd. Dat betekent dat je ze zelf bedient. Bij het naderen van de sluis hangt er botweg een dikke tuinslang boven de vaarweg, waaraan je geacht wordt te draaien om het schuttingsproces te starten.
Wanneer de sluis klaar is om je te ontvangen vaar je er in. En als jij klaar bent om geschut te worden, dwz als je goed vast ligt, dan geef je een signaal dat de deur achter je dicht kan en het water binnen mag komen, dan wel weg mag stromen, afhankelijk van welke kant je op vaart. Het signaal geef je door de blauwe staaf "bassinée" op te tillen en weer te laten vallen.
Zo zijn we in de haven van Port-sur-Saône aangeland. We werden er hartelijk verwelkomd door Linda en Dick, de Engelse eigenaren van de voormalige in Meppel gebouwde skûtsje Suzanna, die we in de eerste week van mei leerden kennen, ergens ten noorden van Parijs. Wij lieten ons samen door de tunnel van Riqueval slepen en hadden elkaar sindsdien niet meer gezien.
Dick en Linda bleken deze blog te hebben gevolgd en wisten zodoende al dat wij eraan kwamen. Zij lezen de tekstjes met Google Translate. Moet u ook eens proberen. Lachen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten