5 september
Wij voeren gisteren van het kruisje tot het kruisje. Na het vlakke pand volgden de veertien sluizen achter elkaar die ons 45 meter deden dalen. Dat verliep voorspoedig. In de vierde sluis ontving ik een app'je van mijn dochter met een foto van een sluis in Bangkok waarin zij zich op dat moment bevond. Ik kon meteen een foto terug-appen van de sluis waarin wij ons op hetzelfde moment bevonden. Bij het zakken in een sluis heb je zowat je handen vrij.
Hoe dichter we bij de stad Épinal kwamen, hoe minder gehavend de oude leegstaande sluiswachterswoningen.
De ijzeren beplating, die eerder vaak is gejat, zit er nu nog op, al dan niet geschilderd.
Het hedendaagse sluiswachtershuis is een kleine cabine met alleen noch maar een bedieningspaneel, dat in geval van disfunctioneren van de automatische programmatuur, kan worden bediend door een 'vliegende kiep' van de VNF.
De Embranchement d'Épinal is een zijtakje van het Canal des Vosges van 3,5 km dat eindigt in de haven van Épinal, het hart van de Vogezen.
De kruising van het kanaal met de Moezel.
Een voor ons onbekende stad, die verrassend plezant bleek te zijn, stampvol beeldhouwkunst, zowel in de buitenruimte als in de Basiliek.
We kijken even naar de beelden...
Jeanne d'Arc hoort haar roeping...
Maria met kind...
Maria zonder kind...
Slapende leeuw voor het museum van het Romeinse Huis...
Het 'Romeinse huis'...
...terwijl het tevens een museum huisvest dat is gewijd aan het plaatje, het Musée de l'Image, gevestigd in nieuwbouw bij een voormalige drukkerij, die als lithografische werkplaats begon. Niet alleen de fotografie is een Franse uitvinding, ook de lithografie.
Met ondermeer een leuke tentoonstelling die ging over de geschiedenis van (het afbeelden van) het tuinieren.
Ook La Grande Guerre kwam aan bod in een andere tentoonstelling die thematisch de ontwikkeling van het plaatjesmaken behandelt.
Deze bouwplaat van de loopgraven naast deze fraaie foto van oude loopgraven uit een vergeten Italiaanse oorlog.
Wildwaterkanoparcours midden de stad. De Moezel leent zich ervoor. Het gebouwtje op de achtergrond is een lavoir uit 1890, dat nu als theater in gebruik is. Dit hieronder is een oudere lavoir, alle achterhaald door de wasmachine.
De stad schijnt gehavend uit de Tweede Wereldoorlog gekomen te zijn door bombardementen en/of gevechten in 1940 en in 1944, maar is daar wel overheen gekomen. Vrij veel laat-middeleeuwse huizen en gebouwen uit de zeventiende en achttiende eeuw zijn er te zien. Kun je van Rotterdam niet meer zeggen.
Wat de stad misschien wel meer tekent is wat Lodewijk XIV er heeft laten uithalen, want het machtige kasteel dat vroeger boven de stad uittorende is door zijn leger verwoest.
Daar kwam een eeuw later de Franse Revolutie overheen die alles wat met kerkelijke macht te maken had vernietigde.
Alle straten in de oude stad kregen nieuwe namen, wat deels weer is teruggedraaid, zodat nu alle straten in de oude stad twee namen dragen, de nieuwe en de oude...
Voor ons is het na enkele koude nachten, onverwacht toch weer een zwoele nazomeravond. Het is windstil. Er is geroezemoes om ons heen van anderen in het park, die daar ook van genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten