Canal du Midi 2

23 juni

Het Canal du Midi is 240 km lang, van Sète tot Toulouse, ons verste reisdoel. We gaan het twee keer zien, dus we zijn wel even bezig. Het heeft 65 sluizen, waarvan ik u alle bijzonderheden tweemaal zal melden. Grapje! 

Het kanaal is geheel in de zeventiende eeuw geconstrueerd, in dezelfde tijd dus als de schilderijen van Rembrandt, of vlak daarna. Of de platanen waarmee beide oevers beplant zijn ook al van die tijd dateren weet ik nog niet, maar ik hou u op de hoogte. In ieder geval staat er aan weerszijden van het kanaal (misschien wel tot aan Toulouse, maar ik houd u op de hoogte) een onafzienbare rij reusachtige platanen, onderlinge afstand 6 meter, die eeuwenlang weldadige schaduw gaven aan diegenen die de schepen door het kanaal jaagden, paarden en/of mensen. 

Door een boomziekte, veroorzaakt door een bacterie die vermoedelijk afkomstig is uit munitiekisten van het Amerikaanse bevrijdingsleger, sterven de bomen bij bosjes. Hele stukken zijn omgezaagd, soms is er al nieuwe aanplant. De ziekte, 'chankre coloré' oftewel 'gekleurde 

sjanker', of wellicht 'bonte boomkanker', heeft van de oevers die we vandaag zagen al ongeveer de helft aangetast. De bomen zijn, of moeten binnenkort worden gekapt.

 

De taal die men hier spreekt heeft veel trekken van het Spaans, zoals het Valentiaans dat in Oost-Spanje wordt gebezigd veel van het Frans heeft. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat we deze stijlicoon langs de weg zagen staan:

Het lijkt misschien wel of wij de hele tijd alleen varen over deze Franse wateren, en zo voelt het soms ook wel, zo in het voorseizoen. Maar we houden ons hart vast voor juli en augustus, de vakantiemaanden. Dan zijn ook alle huurboten op het water, die nu nog in de stal staan. Ze zijn er in diverse maten, maar in principe moet je je zoiets voorstellen:

 

Op de grootste zitten wel twaalf man, die er allemaal op kunnen slapen. De kleinste, de Penichette, zijn leuk voor twee personen.

De grootste verhuurbedrijven Le Boat, Les Canalous en Locaboat hebben honderden boten klaarliggen, waar ook Amerikanen en Australiërs dol op zijn.

We voeren vandaag tot een uur of drie en fietsten daarna langs het kanaal vooruit, naar Béziers, een stad van formaat met een aantrekkelijke middeleeuwse binnenstad. 

We kijken even naar de beelden...

  

Vrouw die doedelzak hartstochtelijk bemint, van een plaatselijk wereldberoemde beeldhouwer.

En deze oude romein, enigszins slecht ter been, maar toch een volhardend type.

 

Een willekeurig straatje in het oude centrum.