12 augustus
Ongemerkt zijn wij een grens gepasseerd. Vandaag in Seurre blijkt het bouwen van huizen in baksteen ineens de norm te zijn. 
Hiervoor zagen we baksteen wel eens toegepast, maar de ongelijkvormige brokken natuursteen waren toch wel de standaard. Strak afgepleisterd vaak, hoewel de trend om het oude materiaal weer te tonen duidelijk aanwezig is, het ontpleisteren. Is er in dit gebied meer roodbakkende klei dan iets zuidelijker? Het is hier rond de Saône tamelijk vlak en er zijn hier geen bergen, dus ook geen natuursteen. Misschien een kleiplateau?
Vanochtend eerst bootschappen gehaald, en op een vlooienmarkt twee wijnglazen gehaald, want ze sneuvelen nogal eens.
Toen we terugkwamen bij de boot zagen we een oude bekende, de Amsterdamse sleepboot Diane, die we eerder ontmoet hadden tussen Parijs en Auxerre. De nieuwe trotse Franse eigenaren waren intussen op de werf geweest, waar ze de boot geheel nieuwe kleuren hadden gegeven, zodat ik 'm eerst niet herkende, maar wel de eigenaren.
Zij bivakkeren al weken verderop op de Doubs (spreek uit: doe), liggen daar met voor- en achteranker en komen eenmaal per week proviand inslaan in Verdun-sur-Le Doubs, om daarna weer terug te keren naar hun plekje. Mooi helder zwemwater, zeggen ze. Maar ja, onze vakantie in de Seille zit erop, en daar kunnen zij waarschijnlijk niet terecht met hun 1.40 m diepgang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten