27 juni
We meenden vandaag eens even een beetje te kunnen opschieten, vanavond een haventje met WiFi, een supermarkt, water en een douche, om er weer een dag of wat tegen te kunnen.
Het pakte anders uit, want er gaan maar drie boten in een sluis, terwijl er steeds zes waren om geschut te worden. Een paar tweetraps- en een paar drietrapssluizen, een half uur extra om te wachten op drie naar beneden komende boten, een uur pauze tussen de middag, kortom tussen 9 uur vanochtend en 7 uur vanavond hebben wij ons slechts 23 kanaalkilometers verplaatst. Hoeveel dat hemelsbreed is?
Hooguit 11 km zegt Mia.
Gezellig was het wel, met een Engels gezin en een Canadees echtpaar in hun Le Boat huurboten.
Of wij dit nog 42 sluizen tot aan Toulouse willen doordoen om daarna diezelfde route terug te gaan, dat is de vraag die vandaag opkwam en morgen of overmorgen beantwoord moet worden.
Een paar dagen fietsen, Toulouse v.v. bijvoorbeeld, we zullen jullie de uitkomst melden.
Slijtsporen van touwen geven maar weer eens aan dat we niet de eersten zijn die hier langskomen.
En in een bocht staan drie paaltjes waarvan de middelste er na een paar honderd jaar schepen slepen zo is komen uit te zien:
Een van de vele aquaductjes, waar beneden in het dal snoeiwerk wordt verricht.
Een betonnen boot van de VNF:
Aan het einde van de dag, die spectaculaire vergezichten bood, was er regen, in de vorm van forse buien. Ook wel eens leuk. Maar ja, geen watervoorraad, geen douche, geen bootschappen en geen WiFi...
Morgen wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten