27 juli
In Givors werden we wreed gewekt door een dienstdoende motormaaier en dito bladblazer. U weet het reeds: een van de tien plagen. Om zeven uur begonnen ze met hun verontrustend lawaai, op nog geen twintig meter van ons bed vandaan en toen ze klaar waren waren wij al onderweg naar Lyon.
Over de waterstand van de Rhône hoeft u zich eigenlijk geen zorgen te maken, alles is onder controle. Weliswaar staan we nu precies op nul, maar deze peilschalen gaan onder water vast nog wel een tijdje door.
Tot en met de Basiliek op de top van de bovenstad, waar ook de twee oude romeinse theaters (Grote Zaal, Kleine Zaal) liggen. In de grote was een soundcheck bezig voor een Amerikaanse band, in de kleine werd ook iets opgebouwd. Festivalstad Lyon!
Via de trap waren we omhoog geklommen, maar met de funiculaire waren we in een paar minuten weer beneden.
Nauwelijks.
La Confluance is de naam van het oude havengebied bij het punt waar de Saône in de Rhône vloeit. Vanaf het land (en bij laag water) ziet dat punt er zo uit:
Links de Rhône en rechts de Saône, samen recht vooruit naar de Méditerranée.
Wij kwamen dus in Lyon aan, waar de spectaculaire nieuwbouw en de nieuw gegraven haven de afgelopen jaren aan dit verwaarloosde gebied een behoorlijke boost gegeven heeft, vergelijkbaar met Hamburg, Maastricht (de Ceramique), Amsterdam (Westelijke eilanden, Oosterdok) of Rotterdam (Kop van Zuid, Wilhelminapier). Eerst voeren we erlangs, daarna fietsten we er doorheen.
"ONLY LYON" is het "I amsterdam" van deze stad. Alleen staat het op de kop van de Confluance, waar bijna niemand komt.
Het 'spaceship' is een nieuw museum, een soort Kunsthal, met tentoonstellingen heeft die over alles kunnen gaan. De naam van het museum, Les Confluances, snap ik nog niet, maar ik vermoed dat je de dingen ruim moet zien.
Het masterplan voor het gehele gebied is van Coop Himmelb(l)au. Er zullen veel architecten een deel hebben uitgewerkt, maar de oranje en groene kubussen zijn van Jakob and McFarlane.
Natuurlijk moesten we naar de oude stad. Fietsen aan een lantarenpaal en lopen. Het werd weer heet, maar we zetten door!
Tot en met de Basiliek op de top van de bovenstad, waar ook de twee oude romeinse theaters (Grote Zaal, Kleine Zaal) liggen. In de grote was een soundcheck bezig voor een Amerikaanse band, in de kleine werd ook iets opgebouwd. Festivalstad Lyon!
Lyon heette in de Romeinse tijd Lugdunum, hé! Leiden ook! Tijd voor een stedenband...
Naast de basiliek (rechts) staat de top van een eiffeltorentje. Uit 1893, vier jaar na die van Parijs.
De negentiende-eeuwse basiliek is zwaar gedecoreerd en duidelijk beïnvloed door de Egyptische beschaving, die net daarvoor algemeen bekend was geworden.
Enorme gemozaïekte schilderijen aan de wanden verhalen over hoogtepunten uit de kerkgeschiedenis. Maar mooi gedaan!
Via de trap waren we omhoog geklommen, maar met de funiculaire waren we in een paar minuten weer beneden.
De haven en de Mall, ook al Confluence geheten, zien er in de avond feeëriek uit. Komt dit over?
Nauwelijks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten