vrijdag 20 oktober 2017

La Seille 4: Na de pauze

5 augustus

Na bijna drie dagen langs de kant te hebben gelegen aan een formidabel stukje groen dat we terecht ons kleine tijdelijke paradijs kunnen noemen en waarvan wij ons afvragen wie het eigenlijk maait, zijn we door onze voorraden heen. Met blikvoer zouden we er nog wel een maaltijd uit kunnen persen, maar water en brood, dat is toch de essentie. En bier en wijn. (En pindakaas en hagelslag, maar daar wringt het enigszins in dit land.)
Vanochtend hoorde ik het hoempen van een roerdomp, zag hem natuurlijk niet. De waarnemingen zijn niet helemaal betrouwbaar. Vloog daar een purperreiger van de ene naar de andere oever van de Seille? En was dat een ralreiger daar in die boom? Of was dat die roerdomp, die eerder zo hoempte? 
Twaalf koeien nemen voorzichtig hun ochtendbad, enkele tegelijk, want waar je als koe nog staan kan, daar passen er maar zes, dus de andere wachten geduldig tot er plaats voor ze vrijkomt. 
Dan blijken de honden los te zijn. Een kleine afsplitsing van de troep jachthonden die hier telkens de paradijsillusie verstoort door met z'n alle te gaan staan blaffen op honderd meter van ons vandaan, rent nu als dolle honden, blaffend door de wei naast onze paradijstuin, daarvan gescheiden door prikkeldraad waar ze makkelijk onderdoor kunnen. 
Toen waren we snel vertrokken... Binnen een uur hadden we gratis alle watertanks weer vol, nog weer een uur later aten we onze laatste crackers op, terwijl we hadden vastgemaakt aan een boom.
Heel mooi riviertje, de Seille. Doet ook denken aan de Kromme Mijdrecht, maar langer. En aan de Lange Linschoten, maar dan krommer.
Nou ja, een beetje een Hollands riviertje, maar dan met bergen op de achtergrond. En de voertaal is vreemd genoeg Frans...

Raven en kraaien zien en horen we hier. Dat is een nieuw verschijnsel, want die kwamen in het Zuiden nagenoeg niet voor. Wat moet je daar ook, met een zwarte jas... En vandaag onverwacht een groepje kieviten, die langs de boot scheerden. 
Past bij het landschap, dat wel, maar ik ken ze alleen uit Nederland.

Om half vijf meerden we af aan een gratis steiger in het dorpje Branges, pal voor een kleine supermarkt waar we naar hartelust bootschapten. 
Aan de overkant staat alweer een watermolen. Maar niet deze, die we vandaag voorbij voeren,
maar deze:


Morgen op de fiets naar Cuisery voor de boekenmarkt en maandagochtend naar het naburige Louhans, waar een vogeltjesmarkt schijnt te zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten