Saône 4: Tournus

9 augustus

Vanochtend in de Seille zo opgestaan:

De laatste sluis, van voren en van binnenuit.

Terug naar de Saône nu. 

Tournus is de eerste stad die we tegenkomen en aangezien dat de laatste is die romeinse stijlkenmerken in de stedenbouw heeft, nemen we hier een beetje afscheid van Zuid-Frankrijk. Langs de Seille waren de bouwmaterialen die we er gebruikt zagen weliswaar ook al meer Gallisch, maar dat gebied lag meer naar het Oosten. 

Een kort bezoek aan Tournus dus.

Schoonheid van het verval of het verval van schoonheid, ik weet het hier even niet meer...

Vinger aan de pols van het verval.

De kerk van Sint Madeleine heeft alleen maar versierselen aan de entree, binnen is alles grijs gepleisterd.

De abdij is een complex dat twee kerkgebouwen, een kloostergang en een refter heeft. Er is een grote Romaanse kerk met een prachtige uitstraling door rose getinte gesteente, dat van een afstand op baksteen lijkt. 

De kapel naast de abdij verkeert nog in een grove staat van restauratie. De kerk zelf is mooi gerestaureerd.

In ongeveer elke tiende kerk waar we binnenlopen wil Mia een kaarsje branden ter nagedachtenis aan haar ouders. Ze doet daarvoor een duit in het zakje van de kerk.

De Saône.

Waarna we in de jachthaven van Gigny een plekje vonden aan een steigertje vlak voor de eigenlijke haven, die zich in een oude sluiskom bevindt.