vrijdag 20 oktober 2017

C. du M. 17: Agde

11 juli
Urenlang voeren we tergend langzaam achter een groot passagiersschip, dat met zijn schroef door de modder ploegde en ons nooit de gelegenheid bood om in te halen. Op zich ergerlijk, maar met mooie muziek op Radio France was het voor een keer goed te pruimen. 
Bij de ronde sluis van Agde waren we hem al weer kwijt. Daar kruist het Canal du Midi de rivier Le Hérault, zodat er drie sluisdeuren zijn, twee voor het kanaal en een voor de rivier, die rechtstreeks naar zee voert, zo'n zes kilometer verderop.
De sluiskom was ooit een perfect cirkeltje, totdat men bij een schaalvergrotingsoperatie naar het Freycinet-kaliber (38.50 m x 5.05 m) uit dit ontwerp van Pierre-Paul Riquet (ca. 1660) een flinke hap heeft genomen.
Op de afbeelding is het kanaal van links naar rechts, naar beneden de Hérault. Om de Hérault af te kunnen moeten schepen in de sluis 90 graden draaien.
We voeren door tot voorbij de laatste sluis van het kanaal en meerden daar af op dezelfde plek waar we op de heenweg aan het kanaal begonnen. Die eerste kilometers hadden we nog niet door hoe slecht het met de bomen langs het kanaal gesteld was. Nu zagen we zelfs dat de honderden nieuw aangeplante eiken langs de laatste kilometers voor het merendeel al weer ziek, stervend of dood zijn.

Vanaf deze plek bij het begin van het Canal du Midi fietsten we naar Agde, een oude stad aan de Hérault, voor een groot deel gebouwd met zwarte basaltstenen en daarom Zwarte Parel genaamd. Veel trappen aan de huizen, wat te maken zou kunnen hebben met de vele hoogwaters waar de stad van oudsher mee te kampen had. En opvallend veel oude poortjes.


Na de stad een beetje te hebben bekeken, waarbij ook opviel dat de Gemeente zeer genereus is geweest naar de kunstenaars. Onder het motto Les Ateliers du Perle Noire zijn tientallen (vermoedelijk voorheen leegstaande) winkelpandjes aan kunstenaars gegund, zodat het nog wat lijkt. Wij fietsten nog verder langs de Hérault om te zien waar het allemaal toe leidt. 


De bootjes waarmee men op zee vaart om te vissen liggen in groten getale afgemeerd langs de oevers van de rivier, die zindert van de zeelust. Maar het winkelaanbod is nog veel groter.










Geen opmerkingen:

Een reactie posten