14 juli
Prachtig weer weer, tropische temperatuur. Noordenwind die je liever recht in je gezicht hebt dan achterop je uitlaat. So far so good.
Ruim veertig kilometer in rechte lijnen door oneindig laagland. De oever aan de zeezijde van het kanaal, dat begin 18e eeuw is aangelegd door deze zoute meren omdat de route steeds dichtslibde, is de afgelopen jaren vernieuwd, versterkt en heel saai. De andere oever schijnt aan de Verelendung overgelaten te zijn en ziet er dan ook boeiend uit. Is er beschoeiing geweest, dan is die verwijderd. Is die er nooit geweest, dan is er sprake van opzettelijke verwaarlozing van de dam die het kanaal scheidt van de meren. Veel afkalving en ingestorte delen. Maar kansen voor oeverzwaluw en wat al niet. Bovendien, Frankrijk is groot genoeg, daar kan best wel wat vanaf.
Met veel meer vreemde vogels dan toen wel er enkele weken geleden ook doorheen trokken, op weg naar het Canal du Midi, waar we de zomertortel, de bijeneter en de kuifkoekoek noteerden, vogels die wij niet kenden en waarvoor Nieuwe Zakgids Vogels uitkomst bood. Ook de koereiger hadden we al eerder gesignaleerd, waarvan genoteerd staat dat ze in groepjes opereren en op de rug van vee plegen te zitten.
Nu zagen we ze bij bosjes langs de waterkant en altijd vloog er wel wat van het een of het ander.
Zilverreigers, een enkele purperreiger en, nu we in Saint-Gilles liggen afgemeerd, zelfs een ralreiger, met uitsterven bedreigd, maar hij zat hier gewoon tegenover de boot, uit te sterven zeker.
Diverse soorten zwaluwen en meeuwen, visdiefjes, een stern en een buizerd, allerlei klein ongedefinieerd spul, er was steeds wat te zien.
Daarenboven liepen er over het jaagpad ook nog vreemde vogels.
Je maakt wat mee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten