29 juli
In tegenstelling tot Le Rhône is La Saône vrouwelijk. Ze is smaller, liefelijker en ze leeft langer, wanneer je althans het bevaarbare deel beschouwt. 
De Saône, onderverdeeld in Basse Saône en Petite Saône, gaan we van het eind tot het begin bevaren, ongeveer 370 km met in totaal 24 sluizen die ons zo'n 50 meter hoger zullen brengen. Ook hier weinig water, dus weinig stroming. Men houdt het water liever nog even vast.
Ik geef ze geen ongelijk.
Zo kwamen we weer in Trévoux aan, waar we op 10 juni ook lagen. Een mooie plek in de bocht van de rivier. Nu lazen we een aankondiging op de steiger, dat je geacht wordt je te melden op de naastgelegen camping, waar je dient te betalen en waar je ook kunt douchen. Hadden we de vorige keer niet gezien...
Hier ervaren we weer een van de tien plagen die de pleziervaarder kunnen treffen: de snelvarende recreanten, vaak bewoners van het dorp of de omgeving die op lawaaiige jetski's, waterscooters of in kleine strijkijzertjes, zich niets aantrekkend van de zônering van waar zoiets wel mag en waar dit niet mag. Ze varen domweg keihard van de ene zône naar de naar de andere zône en schudden met hun golfslag alles en iedereen door elkaar. Maar het is hopelijk zoals Mia zegt: om zeven uur is iedereen naar huis om te eten. Als het volgende week hier 42 graden wordt hoop ik weg te zijn, dichterbij het koude noorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten